Türkiye

Gerçek bir hikaye: "Konuşma engelli değil Suriyeliymiş!"

Türkiye'de yaşayan ve çocuğunu okula yazdıran Suriyeli bir annenin, evladı dışlanmasın diye yaptıkları vicdanları sızlattı.

Abone Ol

Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ'ın halkı kışkırtmalarıyla ortaya çıkan ve toplumda yaygınlaşarak devam eden göçmenlere karşı nefret söylemleri, savaştan kaçarak ülkemize sığınan masum ailelerin sessiz çığlıklarına sebep oluyor.

Sosyal medya platformu X'te, Suriyeli bir anneyle yaşadığı olayı anlatan "GlsmAkgn64" isimli kullanıcı, yazdıklarıyla vicdanları sızlattı.

Kullanıcının sosyal medyada "KENDİMDEN UTANIYORUM" başlığıyla paylaştığı olay şu şekilde:

Kızım bu yıl okula başladı. Ve biz de geçtiğimiz bir haftada anasınıfı anneleri olarak bahçede çıkmalarını bekledik. Tüm veliler guruplar halinde muhabbet ederken bir hanım bir hafta boyunca hiç konuşmadı. Kenarda küçük oğluyla oturdu bekledi.

O kadar sessizdi ki aramızda konuşma engelli olabileceğini bile düşündük. Bu sabah gene kızımı bırakıp okulun yanındaki parka gitmiştim ki o hanımı gördüm küçük oğlunu oynatıp çocukla konuşuyordu. Selam verdim başıyla aldı sadece. Israrcı oldum çocuğun adını sordum.

Biraz bozuk bir Türkçe ile "Erkan" dedi. Kaç yaşında dedim "iki" dedi. Rahatsız ettiğimi düşünüp "kusura bakmayın rahatsız ettim" dedim ve uzaklaştım. Biraz sonra yanıma geldi. Özür diledi. "Ben Suriyeli'yim, konuşursam anlarlar çocuğuma okulda kötü bakarlar diye konuşmadım" dedi.

Ne diyeceğini bilemedim. Hıçkırarak ağlamak istedim o çekingen yüzüne bakarken. "Sen benim kardeşimsin. Çocuğunda kızımın kardeşi. Başka kısmı yok ki" diye gülümsedim. Biraz sohbet ettik ayrıldık. Kalbimi kaplayan bir utançla.

"Yok be öyle yapmazlar" diyemedim. Gel gidelim diğerlerinin yanına diyemedim. Çünkü bilemedim ne tepki vereceklerini. Bizi bu hale getirenlerin iki yakası bir araya gelmesin. O kadının çocuğunu korumak için attığı sessiz çığlık kaplasın ülkeyi. Bu zulüm artık bitsin Allah'ım.

Daily Ummah