Bu dosya, yıllar içinde çeşitli suçlamalarla gözaltına alınan Lübnanlı, Filistinli ve Suriyeli yüzlerce mahkûmu kapsıyor.
Açlık Grevi ve Kötü Koşullar
Rumiye Cezaevi’ndeki Suriyeli düşünce suçluları, 11 Şubat’ta adil yargılanma talebiyle açlık grevine başladı. Mahkûmlar, hapishanede hayatta kalmanın bile günlük bir mücadeleye dönüştüğünü belirtiyor.
Hapishanedeki yaşam koşullarına dair konuşan Faris el-Ahmed, “Sadece iki kişi için ayrılan hücrelerde beş kişi kalıyor, temiz hava almak bile zor, hastalar tedavi edilmiyor, yemek ve su yetersiz, ailelerimizle iletişim kurmamıza izin verilmiyor” diyerek hapishanedeki kötü şartları anlattı.
Aşırı Kalabalık ve Sağlık Hizmetlerinin Yetersizliği
Rumiye Cezaevi’nin kapasitesi 1.200 mahkûm için tasarlandı, ancak şu anda 4.000’den fazla tutuklu burada bulunuyor. Lübnanlı avukat Muhammed Sabluh, hapishanedeki aşırı kalabalığın hijyen ve sağlık hizmetlerinde büyük çöküşe yol açtığını belirtti.
Son bir yılda 29 mahkûm, tıbbi ihmal nedeniyle hayatını kaybetti. Bunlardan biri olan bir Suriyeli mahkûm, açık kalp ameliyatı için 7.500 dolar bulamadığı için hayatını kaybetti.
Lübnan’da tutuklu bulunan bazı mahkûmlar, işkence altında itiraf imzalamaya zorlanıyor. Avukatlar, mahkemelerde zorla alınan ifadelerin delil olarak kullanıldığını, bunun da hukukun temel ilkelerine aykırı olduğunu belirtiyor.
Mahkûmların Geri Dönme Talebi
Mahkûmlar, artık serbest bırakılmayı ve ülkelerine geri dönmeyi talep ediyor. Lübnan’daki bazı siyasi gruplar, Suriyeli mahkûmların durumunun insani bir perspektiften ele alınması ve siyasi çekişmelere kurban edilmemesi gerektiğini vurguluyor.
Lübnan Adalet Bakanlığı, Suriyeli mahkûmların durumuna ilişkin Şam yönetimiyle resmi bir görüşme başlatılması gerektiğini belirtiyor. Ancak, süreç siyasi belirsizlikler nedeniyle ağır ilerliyor.
Lübnanlı yetkililer, ülkedeki cezaevlerinde Suriyeli mahkûmların büyük bir yük oluşturduğunu ifade ederek, çözüm bulunmazsa hapishanelerdeki durumun daha da kötüleşebileceği konusunda uyarılarda bulunuyor.
