Rabbimiz, “İnsanlar onlara: "Düşmanınız olan insanlar size karşı bir ordu topladılar, onlardan korkun" dediler.
Bu, onların imanını artırdı da: ‘Allah bize yeter. O ne güzel Vekildir’ dediler.” buyuruyor. Bugün, imanımızın artma günüdür. Bugün, mücahidlerle bir beden gibi olma günüdür. Bugün, elimizden ne geliyorsa mücahidlerin zaferi için yapma günüdür. Zafere iman ettiğimiz için değil, zafer günlerini insanların arasında dönüştüren Allah’a iman ettiğimiz için.
Gazze kurtulsun diye değil, Allah’ın dininin yardımcıları olmak için. Bu dünyanın geçici dertleri ve siyasi hedefleri için değil. Bu dünyadan sonra Rabbimize şu imtihan günlerinde neler yaptığımızın hesabını verebilmek için. Bugünler sorulduğunda “Ey Rabbimiz, biz senin arzında sırf sana iman ediyorlar diye kardeşlerimiz katledilirken gücümüzü sonuna kadar kullandık” diyebilecek miyiz? Buna odaklanalım. Bizim imtihanımız bu. Zenginlerimiz mücahidlere canları yanacak kadar infak ettiler mi? Duası makbul salihlerimiz gece kıyamlarında gözyaşlarıyla mücahidlerin atışlarının isabetli olması için Rabbimize yakardılar mı?
Silah kullanabilenlerimiz yeteneklerini mücahidlere ulaştırmak için ellerinden ne geliyorsa yaptılar mı? Devlet başkanlarımız 3 günlük dünyayı bir kenara bırakıp “Bugün mücahidlerin yanında olmazsak yarın evlatlarımızın yüzüne nasıl bakacağız?” diye ellerindeki gücü kullandılar mı? Belki de safların net olduğu Gazze’de mücahidler hepimizden daha kolay veriyorlar imtihanlarını. Bu gece bizim için tefekkür vakti. Bu gece bizim muhasebe vakti. Bu gece kalplerimizde bizleri fitneden bir şube üzere ölmekten koruyacak şehadet arzusu var mı bunu tartalım. Sonra niyetlere dönelim, yani en başa. Niyetlerimizi tashih edelim, kalplerimizi tevhid üzere temizleyelim, Rabbimizin bizlerin katına şehitler olarak alması için en azından bugünlerde bütün varlığımızla mücahidlerle bir olalım.
Çünkü bugünler Furkan günleridir kardeşlerim. Bugünler Allah’ın dinine “ama” demeden iman edenlerle ilk karşılaştığı zorlukta derinden “ama onlar da yapmasalardı” çekenlerin ayrıldığı günlerdir.
Durup düşünelim. Çizginin ne tarafındayız?